शिर

शिर

नेपाली

पद वर्ग

नाम

अर्थ

ना॰ [सं॰] १. शरीर आदिको उपल्लो भाग; टाउको; माथ; मस्तक । २. प्रायः खोलाको उद्गमस्थल । ३. कुनै वस्तु वा ठाउँविशेषको टुप्पो । — बार— ना॰ घोडाका टाउकामा कसिने छालाको उपकरण । — नामा— ना॰ १. चिठीपत्र, लिखत आदिको सुरमा लेखिने प्रशस्ति वा शिरमा लेखिने बेहोरा । २. कुनै लेखरचना आदिको शीर्षक । ~ पाउ— ना॰ १. मानमर्यादाका निम्ति वा पुरस्कारका रूपमा दिइने लुगा,गहना आदि । २. छाताजुत्ता । ३. शिर र पाउ; आदि र अन्त । ४. सबै; सम्पूर्ण । ~ पुच्छर— ना॰ शिर र पुच्छर; आदि र अन्त । — पेच— ना॰ राजाले लाउने कल्कीयुक्त मुकुट; राजमुकुट; श्री]पेच । — पोस— ना॰ टाउकामा लगाइने टोपी; पगरी, श्रीपेच आदि वस्त्र वा आभूषण । — फुल— ना॰ नारीले शिरमा लाउने, फूलका आकारको सुनको गहना । — बन्दी— ना॰ सौभाग्यवती नारीले सिउँदोबाट लर्कने गरी शिरमा लगाउने, सुनको फित्ताजस्तो, तीन लहरा परेको र टुप्पोमा झुप्पो भएको गहना । — बिन्दु— ना॰ नाकेबोलीमा ङ्, `्, ण्, न्, म् — को ध्वनि उच्चारण गर्दा अक्षरका थाप्लामा दिइने थोप्लो; अनुस्वार ( ं ) । ~ बेहोरा— ना॰ चिठी, निवेदन, लिखत आदि आरम्भ गर्दा शिरमा लेखिने मानबोधक वाक्य वा परिचयात्मक विवरण; शिरनामा; शीर्षक । — विन्दु— ना॰ शिरबिन्दु ।

अनुवाद

1. अङ्ग्रेजी: