चरम
स्वरूप
चरम
नेपाली
[सम्पादन गर्नुहोस्]पद वर्ग
[सम्पादन गर्नुहोस्]नाम
अर्थ
[सम्पादन गर्नुहोस्]वि॰ [सं॰] १. अन्तिम; अन्त्यको । २. सबभन्दा पछिल्लो; पश्चवर्ती । ~ अवस्था— ना॰ आखिरी अवस्था; अन्त्यकाल वा पछिल्लो अवस्था । ~ काल— ना॰ अन्तिम अवस्था; अन्त्यकाल वा मृत्युको समय । ~ बिन्दु— ना॰ १. रुचि, उत्तेजना आदिको सर्वोच्च बिन्दु । (जहाँ पुगेपछि अगाडि बढ्ने ठाउँ रहँदैन) । २. कुनै एक शृङ्खलाको अन्तिम तत्त्व वा घटना; चरमसीमा; पराकाष्ठा । > चरमोत्कर्ष— ना॰ १. अन्तिम सीमासम्म पुगेको उत्कर्ष; परम उत्कर्ष । २. साहित्यमा घटनाक्रमको तीव्रतम स्थिति वा बिन्दु; पराकाष्ठा ।
उदाहरण
[सम्पादन गर्नुहोस्]अनुवाद
[सम्पादन गर्नुहोस्]- अङ्ग्रेजी: