चढ्नु

चढ्नु

नेपाली

पद वर्ग

अकर्मक क्रिया

अर्थ

अ॰ क्रि॰ [सं॰ चर+नु] १. कुनै वस्तुमाथि बस्नु; माथि पुग्नु; उक्लनु । २. मर्यादा नाघ्नु; मात्तिनु; बढ्नु । ३. चढाइनु; अर्पित हुनु । > चढाइ— ना॰ १. चढ्ने–चढाउने भाव, क्रिया वा प्रक्रिया । २. उकालो । ३. स्वरको आरोहण (सङ्गीत) । ४. आक्रमण; हमला । चढाइनु— क॰ क्रि॰ १. उकालिनु । २. समर्पण गरिनु । चढाउ— ना॰ १. चढाइ । २. उकालो । ३. बढिबढाउ; उन्नति । चढाउनु— स॰ क्रि॰ १. माथि पुथ्याउनु; उकाल्नु । २. समर्पण गर्नु; दिनु; टक्र्याउनु; अर्पण गर्नु; सुम्पनु ।

अनुवाद

1. अङ्ग्रेजी: