कृपालु

नेपाली[सम्पादन गर्नुहोस्]

पद वर्ग[सम्पादन गर्नुहोस्]

नाम

वि॰ [सं॰] कृपा गर्ने स्वभाव वा बानी भएको; दयामाया राख्ने; कृपायुक्त । — ता— ना॰ कृपालु हुनाको भाव वा अवस्था; दयालु वा मायालुपन ।