काँचो

Wiktionaryबाट

काँचो

नेपाली[सम्पादन गर्नुहोस्]

पद वर्ग[सम्पादन गर्नुहोस्]

नाम

अर्थ[सम्पादन गर्नुहोस्]

वि॰ [सं॰ कच्चरे १. नपाकेको; प्राकृतिक अवस्थाको (काँचो धागो, काँचो माटो, काँचो इँट इ॰); २. यन्त्र वा कलाबारा परिष्कृत नपारिएको (काँचो फलाम, काँचो पदार्थ इ॰); अपरिपक्व । ३. बुद्धि, विचार, व्यवहार आदिमा पाको नभएको (काँचो मान्छे, काँचो उमेर इ॰) । ~ कचिलो— वि॰ नपाकेको र चिचिलो (फलफूल वा खाद्य पदार्थ ) । ~ पदार्थ— ना॰ माल तयार हुनुभन्दा पूर्वको वस्तु; कच्चा पदार्थ । ~ पात— ना॰ सुर्ती; तमाखु । ~ बारुद— ना॰ बन्दुकको नालमा भर्न, टोटा वा केप बनाउन तयार पारिएको धूलो बारुद । ~ भाँडो— ना॰ विश्वास गर्न नसकिने मानिस; अपत्यारिलो मान्छे । ~ माटो— ना॰ १. खनजोत गर्दा नमरेको माटो; पोल्दा नपाकेको माटो । २. मर्ने चोला; नाशवान् शरीर । (उदा॰— शरीर काँचो माटो हो, यसको के ठेगान ; ॰ ~ मासु— ना॰ १. नपकाइएको वा नपाकेको मासु । २. स्त्रीको गुप्तेन्द्रिय । ~ लाहा— ना॰ शोधन नगरिएको वा आगोमा पगालेर छाप आदिमा प्रयोग नगरेका अवस्थाको लाहा ।

उदाहरण[सम्पादन गर्नुहोस्]

अनुवाद[सम्पादन गर्नुहोस्]

  1. अङ्ग्रेजी: