कलङ्क
स्वरूप
कलङ्क
नेपाली
[सम्पादन गर्नुहोस्]पद वर्ग
[सम्पादन गर्नुहोस्]नाम
अर्थ
[सम्पादन गर्नुहोस्]ना॰ [सं॰] १. कुनै वस्तुमा नसुहाउने किसिमले रहेको दाग वा टाटो । २. कुनै नराम्रो कामबाट लाग्ने दोष; कसुर । ३. दुष्कीर्ति; लाञ्छना; अपवाद; अपजस । > कलङ्कित— वि॰ कलङ्क लागेको; दागी । कलङ्की— वि॰ १. कलङ्क भएको; दाग देखिएको; खोट लागेको; खोटी । २. चन्द्रमा ।
उदाहरण
[सम्पादन गर्नुहोस्]अनुवाद
[सम्पादन गर्नुहोस्]- अङ्ग्रेजी: