उब्जाइ

उब्जाइ

नेपाली

पद वर्ग

अकर्मक क्रिया

अर्थ

ना॰ [रू उब्ज -+आइ॰] उब्जने भाव, क्रिया वा प्रक्रिया । [ > ] उब्जाइनु— क॰ क्रि॰ उब्जाउने काम गरिनु । उब्जाउ— ना॰ १. उब्जा हुने क्रिया वा प्रक्रिया । २. उब्जा । वि॰ ३. प्रशस्त मात्रामा उब्जा हुने; उर्वर । उब्जाउनु— प्रे॰ क्रि॰ १. उब्जने पार्नु; उब्जा हुने तुल्याउनु । २. उत्पन्न गर्नु; उत्पादन गर्नु । उब्जिनु— अ॰ क्रि॰ १. हे॰ उब्जनु । २. उत्पादन हुनु; उत्पादित हुनु । उब्जिलो— वि॰ १. उब्जाउ; उत्पादनशील । २. उर्वर ।

अनुवाद

1. अङ्ग्रेजी: