उघार्–नु

उघार्–नु

नेपाली

पद वर्ग

कर्मवाच्य क्रिया

अर्थ

स॰ क्रि॰ [सं॰ उद्घाट+नु] १. आवरण वा खोल हटाउनु; खोल्नु; खुला पार्नु । २. ढप्काएको खापा आदिलाई घुचेडेर एक कुनामा पुथ्याउनु; ह्वाङ्ब पार्नु । > उघाराइ— ना॰ उघार्ने क्रिया वा प्रक्रिया । उघारिनु— क॰ क्रि॰ उघार्ने काम गरिनु । उघारो— वि॰ १. कहीँ कतै पनि बारबन्देज वा छेकथुन केही नभएको; चारैतिर खुला रहेको (ठाउँ) । २. सबैतिर निकास भएको (जग्गा) । ३. झरी, बादल, तुवाँलो आदि नभएको (दिन॰; खुलेर घाम लागेको ।

अनुवाद

1. अङ्ग्रेजी: