अँठ्याइ

अँठ्याइ

नेपाली

पद वर्ग

कर्मवाच्य क्रिया

अर्थ

ना॰ [रू अँठ्याउ -+ आइ_] अँठ्याउने क्रिया वा प्रक्रिया । [ > ] अँठ्याइनु— क॰ क्रि॰ अँठ्याउने काम गरिनु; करेपिनु । अँठ्याउ– नु— स॰ क्रि॰ [आँठे +याउ +नु] १. नउम्कने गरी दह्रोसँग समाउनु; जोडले निचोर्नु वा थिच्नु । (उदा॰— भाइचाले साथीको घोक्रो अँठ्यायो ।) २. अरू कसैलाई आ६नो पन्जामा पार्नु; करेप्नु (उदा॰— दाजुले कुरामा अँठ्याएकाले उनी केही बोल्न सकेनन्॰ रू

अनुवाद

1. अङ्ग्रेजी: