Wiktionaryबाट

[सम्पादन गर्नुहोस्]

  1. देवनागरी वर्णमालाको स्वरवर्णमध्ये पहिलो स्वरवर्ण; परम्परागत रूपमा कण्ठस्थानबाट उच्चारण हुने ह्रस्व स्वरवर्ण मानिएको र भाषाविज्ञानअनुसार आधाखुला, केन्द्रीय स्वरवर्ण; लेख्य रूपमा सो स्वरवर्णको प्रतिनिधित्त्व गर्ने लिपिचिह्न ।
  2. लेखाइको क्रममा विषयवस्तुको वर्गीकरण वा विभाजन उपविभाजनका निम्ति स्वरवर्णको प्रयोग गरिँदा दिइने क्रमबोधक पहिलो चिह्न ।

[सम्पादन गर्नुहोस्]

व्युत्पत्ति[सम्पादन गर्नुहोस्]

संस्कृत

नाम[सम्पादन गर्नुहोस्]

  1. ॐ भित्र अन्तर्निहित मानिएका अ+उ+म् तीन ध्वनिमध्ये विष्णुलाई बुझाउने पहिलो ध्वनि । (उ तथा म् ध्वनि क्रमशः शिव र ब्रह्मलाई बुझाउने मानिन्छन् ।)
  2. संस्कृत एकाक्षरी कोशअनुसार मूलतः विष्णुलाई जनाउने मङ्गलवाची शब्द ।

पूर्वसर्ग[सम्पादन गर्नुहोस्]

  1. शब्दका अगाडि लागी अभाव, भिन्नता, विपरीतता आदि अर्थ बुझाउने पूर्वसर्ग ।

उदाहरण[सम्पादन गर्नुहोस्]

  • अगति
  • अज्ञान
  • अफाप
  • अयोग्य

निपात[सम्पादन गर्नुहोस्]

  1. झर्को, गाली, बेवास्ता, अस्वीकार आदि बुझाउन आवेगका अवस्थामा प्रयोग गरिने विस्मयादिबोधक शब्द; आ ।

उदाहरण[सम्पादन गर्नुहोस्]

  • अ, बिनसित्ति कति चलेको ?
  • अ, म यति बेला बजार जान्नँ ।
"https://ne.wiktionary.org/w/index.php?title=अ&oldid=75624" बाट अनुप्रेषित