एकलो
एकलो
नेपाली[सम्पादन गर्नुहोस्]
पद वर्ग[सम्पादन गर्नुहोस्]
नाम
अर्थ[सम्पादन गर्नुहोस्]
वि॰ [एकल+ओ] जहान–परिवार कोही नभएको; साथीभाई नभएको; आफू मात्रै भएको; एकल । २. बिहे नगरेको; जोडा नभएको; ठिङ्गो । > एकलौटी— वि॰ १. अंश वा अरू धनमालमा आफू एक्लै मात्र भोगचलन गर्न पाइने; अरूको भाग वा अंश नलाग्ने । २. कसैलाई बाँड्न नपर्ने; आ६नै मात्र । ३. एकाधिकारको । एक वचन— ना॰ [सं॰] १. एकपल्ट मात्र बोलिएको वचन; एक शब्द; एक बोली । २. व्याकरणमा गन्तीमा एउटा वस्तु वा व्यक्तिलाई मात्र बुझाउने शब्द वा पद । > एक वचनान्त— वि॰ एकवचनको विभक्ति वा रूपप्रत्यय लागेको ।
उदाहरण[सम्पादन गर्नुहोस्]
अनुवाद[सम्पादन गर्नुहोस्]
- अङ्ग्रेजी: