सामग्रीमा जानुहोस्

ईर्ष्या

Wiktionaryबाट

व्युत्पत्ति

[सम्पादन गर्नुहोस्]

संस्कृत

  1. अर्काको बनिबनाउ वा समृद्धि देखेर मनमा उब्जने डाह; द्वेष; ईख; मात्सर्य ।